داستان همان طور که مختص ادبیات کلاسیک است، با توصیف شروع می شود. توصیف های زیبایی در این داستان وجود دارد که در ذهن باقی می ماند.
«و هنگام نخستین روشنیهای رنگ باخته، افراد کلاهخود به سر، هم شکل، مثل ردیف های طولانی قارچ اند. تفنگ هایشان مقابل زانو هایشان قرار دارد»
در این داستان از سرگرمی سربازان درون کشتی نیز سخن به میان آمده و نیز اینکه تا رسیدن به مقصد از انواع سرگرمی ها استفاده می کنند و نیز در قسمتهایی از این کتاب اشاره شده که درون کشتی، کتابخانه کوچکی است که سربازان از آن استفاده می کنند.
«چند ماه قبل بخش تدارکات، در میان اقلام مورد مبادله بین سربازان، صدها هزار تاس را گزارش داد، به نشانۀ اینکه بازی «پیچاز» در ارتش بسیار مورد علاقه است»
«داخل این سرپناه ها مشغول مطالعه، بازی پیچاز یا کاسینو اند»
«مردها کارشان شعبده بازی، لالبازی و بذله گویی است. بزرگترین وسیله گروه هنری، آکاردئون است. لباسهای شب را که توی چمدانها چروک خورده اند باید تمیز کرد و اتو کشید. روحیه ها باید بالا باشد. این یک کار گروهی بسیار سخت است»
