خب نوشتن از جنگ و صلح کار ساده ای نیست.این کتاب به جرئت میشه گفت از بزرگترین داستان هایی هستش که دنیا به
خودش دیده و احتمالا بعد تولستوی امکان نداره یکی پیدا بشه که چنین شاهکاری رو خلق کنه. اگه یه کتابخون حرفه ای نباشین و اگه صبر و حس زیبایی شناسی عمیقی نداشته باشین ممکنه مث اونی بشین که دفترچه تلفن کتابدار و غرض گرفت و بعد اینکه برش گردوند گفت 🙁 کتاب فوق العاده ای بود فقط شخصیت زیاد داشت!…)
آره … این کتاب خیلی…خیلی قطوره و نزدیکه دویست تا شخصیت داره ! … اگه نق بزنین یا کتابو هوی کنین باور کنین قلب ادبیات می شکنه!… باید بهتون بگم جنگ و صلح یه دفترچه تلفنه با کلی شخصیت و خواننده قراره به همشون زنگ بزنه و با هاشون آشنا بشه و ببینه که تولستوی چطور اونا رو با ظرافت تمام خلق کرده … ممکنه از شخصیت پیتر بزوخف خوشتون بیاد … یا مث من به شدت تحت تاثیر شخصیت پرنس آندره ی بالکونسکی و روند رنج و تکامل جذاب و پرکششه اون قرار بگیرین و یکهو شما هم احساس کنین شخصیت شما هم همراه با اون در حال رنجی سخت اما ثمر بخشه. و یا شایدم در طول داستان دخترای پاک مخلوقه تولستوی ( سوفیا) بد جوری توجه تون رو جلب کنن.
جنگ و صلح به تنهایی خودش یه دنیاست. یه دنیا ی کامل با شخصیت هایی که کامل ساخته شدن و اصلا نمی شه باور کرد یک انسان … یک نویسنده ، بتونه اونو خلق کرده باشه … نبوغ تولستوی تو خلق این دنیا باورنکردنیه … باورنکردنی … کتابو بخونید ؛ حیرت زده بشین و به یقین تحت تاثیر و البته تکامل و تغییر قرار بگیرین.
